Doorzoek website
Wij helpen je graag bij het vinden van de juiste informatie
Yes! Nieuw kwartaal, nieuwe Mike’s Memo. Onze gastblogger Mike heeft weer een mooi artikel voor jullie geschreven. De column staat dit keer in het teken van verbindend leiderschap. Ready? Let’s go.
Begin juni zag ik een bijzondere persconferentie van Golden State Warriors-coach Steve Kerr. Vlak voor de belangrijkste wedstijd van het jaar voor zijn NBA team, is basketbal echter het laatste wat hij op dat moment aan zijn hoofd wil hebben. Op tafel slaand en met trillende stem reageert hij op wederom een vreselijk schietincident op een basisschool in Texas die ochtend. ’Ik ga hier niet over basketbal praten’, zegt de hevig geëmotioneerde coach Kerr op de voorbeschouwende persconferentie.
Dat Kerr zichzelf hier zo kwetsbaar opstelt, staat niet op zich. Hij onderscheidt zich als coach door zijn verbindend leiderschap. Onder zijn leiding ontstond een cultuur van discipline, openheid en verbinding met de ander (empathie). Doet iemand iets fout, dan krijgt hij het te horen. Iedereen leert elkaar en elkaars waarden kennen.
Daarbij geeft Kerr vrijheid, laat hij zijn spelers zelfstandig voelen, maar vraagt ook individueel leiderschap. In een time-out draagt de coach niet zomaar iets op. Hij vraagt: 'wat denken jullie van dit idee?' De coach luistert naar zijn spelers, geeft hen vrijheid en een mate van autonomie. Hij leidt zijn team zoals hij zijn kinderen opvoedde, en kinderen mogen fouten maken.
“Het creëren van een topteam zien wij ook als een voorwaarde voor een optimale dienstverlening aan onze opdrachtgevers, partners en professionals als IT-flex regisseur.
En dan is iedereen in het team belangrijk.”
Onlangs zei topkok Ron Blaauw daarover tijdens een interview in een online artikel van Management Impact. ‘Als ik zelf fouten maak, dan praat ik daarover en dat zijn vaak heel leerzame momenten. Het probleem is alleen dat ik niet altijd word aangesproken als ik een fout maak. Dus moet ik er zelf heel kwetsbaar in zijn. Ik probeer tegenspraak te organiseren en een cultuur te creëren waarin mensen alles tegen me kunnen zeggen. Dat is vaak lastig, omdat die drempel toch wel hoog is. Maar als het er eenmaal is, krijg je een heel prettige werksfeer en zijn mensen veel meer op hun gemak.’ Ondanks dat de topkok zijn team regelmatig naar voren schuift als geheim van zijn succes, onderschat hij zijn eigen rol niet. Naar mijn mening probeert hij als leider van zijn team echt verbinding te maken met zijn teamleden, om te beginnen door zichzelf kwetsbaar op te stellen.
Ik ben zelf altijd enorm geïmponeerd door de Italiaanse toptrainer Carlos Ancelotti van Real Madrid. Hij is in staat om zijn team ieder keer weer op high performance niveau te laten excelleren, waarbij hij een multidisciplinaire mix van geroutineerde toppers en extreme toptalenten subliem laat samenwerken. En niet onbelangrijk, hij houdt de gehele spelersgroep betrokken en gemotiveerd bij het te behalen eindresultaat. Het kan naar mijn mening niet anders dan dat hij in totale verbinding staat met zijn spelers. Als ik zie op filmpjes op social media hoe hij op zijn (oudere) leeftijd nog in contact staat met de veel jongere toptalenten, dan ligt daar volgens mij de sleutel van zijn succes.
Het creëren van een topteam zien wij ook als een voorwaarde voor een optimale dienstverlening aan onze opdrachtgevers, partners en professionals als IT-flex regisseur. En dan is iedereen in het team belangrijk. Binnen ons organisatiemodel van de ‘omgekeerde pyramide’ ondersteunt het directieteam hierin de multidisciplinaire (support)teams (span of support). En verbinding is daarbij cruciaal, met onze relaties, binnen onze organisatie, maar zeker ook binnen het directieteam.
“Binnen ons organisatiemodel van de ‘omgekeerde pyramide’ ondersteunt het directieteam hierin de multidisciplinaire (support)teams (span of support). En verbinding is daarbij cruciaal, met onze relaties, binnen onze organisatie, maar zeker ook binnen het directieteam.”
Als vernieuwd directieteam hebben wij het afgelopen jaar daarom met veel enthousiasme een traject voor verbindend leiderschap gevolgd. Om de samenwerking vanuit verbinding naar een hoger niveau te trekken, ieder bereid om kritisch naar zichzelf te kijken en echt te luisteren naar elkaar. Voor mij de bevestiging dat Ron Blaauw het bij het rechte eind heeft. Binnen een cultuur van openheid en ontwikkeling kijkt hij goed naar de kwaliteiten van zijn mensen met wie hij werkt en probeert hij ze vervolgens optimaal te benutten. En hij verwacht van teamleden dat ze individueel leiderschap (ook wel werkondernemerschap) tonen voor de taken waarvoor ze verantwoordelijk zijn.
En over individueel leiderschap tonen gesproken: in mijn eerste memo schreef ik over de openlijke liefdesverklaring van Chelsea speler en Belgisch international Romelu Lukaku aan zijn voormalige opdrachtgever Inter uit Milaan. Hij heeft echt leiderschap getoond en zijn trots opzijgezet, hij heeft de regie op zijn eigen werkgeluk opgepakt en is dus daadwerkelijk met het eerste vliegtuig terug naar Italië gegaan…
